😼..หลังจากวิ่งถนนงานแรก เราก็เริ่มก่อเกิดความอยากออกไปวิ่งต่างจังหวัด
เพราะอะไรน่ะเหรอ ...ก็เพราะวิ่งบนสะพานพระราม8 คราวที่แล้ว อากาศมันดีตอนเช้าๆ ก็ตอนที่ยังไม่มีรถวิ่งบนสะพาน แต่พอสายๆแล้ว รถวิ่งกันขวักไขว่ ควันรถเพียบเลยจ้า เรากับเพื่อนรู้สึกเหมือนกัน คืออากาศไม่บริสุทธิ์!!
เลยตกลงกันว่า ป่ะ..เราไปวิ่งต่างจังหวัดกันเถอะเพื่อน... จึงได้หาข้อมูล ว่ามีที่ไหนเปิดรับสมัครอยู่บ้าง จึงได้สมัครงานนี้ ที่เขาใหญ่ แต่...แต่...แต่...ลงระยะ Half ซึ่งเป็นระยะสูงสุดของสนามนี้อีกแล้ว ..แบบว่าใจใหญ่ทั้งคู่ คนอื่นเค้าวิ่ง Mini (10 k.) 4-5 สนาม แล้วถึงค่อยมาลงระยะ Half (21k.)
เหตุผลที่ลงระยะนี้เพราะ คำว่า "อยากลอง"
หลังจากสมัครแล้ว ชำระเงิน จองรถตู้กับ Unique Running เราก็จองโรงแรมเอง เราเลือกที่พักคือ Mandarin เขาใหญ่
เช้าวันเสาร์เราก็มารอขึ้นรถตู้ที่ MRT จตุจักร รถตู้ทั้งหมด 7 คันเห็นจะได้ ขับตามๆกันไป ไม่นานก็ถึงที่พักที่เขาใหญ่
 |
| รถตู้ VIP 9 ที่นั่ง นั่งสบายดีนะ ไม่เมื่อยก้น |
 |
| ถึงแล้ว Mandarin Khao Yai |
ตอนเย็นเราก็ออกไปที่งานวิ่งกันที่หน้าทางเข้าอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ด่านเจ้าพ่อเขาใหญ่(ฝั่งปากช่อง) ซึ่งห่างจากที่พักไม่มากเท่าไหร่ เพื่อไปรับเสื้อและเบอร์วิ่ง จะบอกว่าคนเยอะดีค่ะที่งาน ตื่นตาตื่นใจดี
นั่งฟังกูรู นักวิ่งเก่งๆ แนะนำเทคนิคการวิ่งบนเนินไม่ให้บาดเจ็บ
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก กลับที่พักเตรียมตัวทานข้าวเย็นแล้วเข้านอน ^^ ตื่นเต้นๆ ระยะ Half
 |
| Cr. ภาพจาก Shutter Running |
งานนี้เป็นการวิ่งที่ทรมานมากสำหรับเรา เหตุเพราะซ้อมมาน้อยมาก แต่ประมาท คิดว่าระยะนี้ไม่เท่าไหร่หรอก 55 เราคิดว่าเราเลือกรองเท้าที่ดี Support เยี่ยม น่าจะทำให้การวิ่งของเราไปได้แบบสบายๆ แต่ไม่ใช่!! เราเริ่มออกตัววิ่งต่อเนื่องได้ 3 กิโล พร้อมเพื่อน ตั้งแต่ยังไม่สว่าง (ตี5:30) วิวดีมาก อากาศเย็นๆ หนาวนิดๆ เพราะโอบล้อมด้วยภูเขา วิ่งไปแบบสบายๆ ผ่านไร่strawberry และรีสอร์ทสวยๆ แต่พอขึ้นกิโลที่ 8 อาการเจ็บเข่าเริ่มมา แบบที่ยังไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ก็อดทนวิ่งไป จนเราบอกให้เพื่อนไปก่อนได้นะ เราเริ่มเจ็บมากขึ้น เคยเป็นกันมั้ย..แบบเจ็บจี๊ดๆๆ ขึ้นมาตลอดเวลา..แง๊...แง๊ ช่วยด้วย
พอถึงระยะกลับตัวกิโลที่ 10 เริ่มเจ็บรุนแรงขึ้นจนจะทนไม่ไหว ในใจคิดตลอดทาง ว่าจะเรียกรถพยาบาลพากลับจุด Start ดีมั้ยนะ ..เดินไป คิดไป เอาไงดี .....งึมงำๆๆกับตัวเองในใจ เอาว่ะ เดินไปเรื่อยๆ เดินแบบเร็วๆ ให้ถึงเส้นชัย ดีกว่าเสียหน้านั่งรถกลับจุด Start บอกเพื่อนว่าไปก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องรอ ไม่อยากถ่วงเพื่อน
ถึงช่วงที่ต้องข้ามถนนตรงสี่แยกเขาใหญ่ คุณตำรวจเป่านกหวีดให้รถทุกเส้นทางหยุดหมด เพื่อให้เราวิ่งข้ามถนน เจ้าหน้าที่ยืนอยู่เยอะ เพื่ออำนวยความสะดวกให้นักวิ่ง เราหันไปมองด้านหลัง มีใครวิ่งมาด้วยมั้ยอ่า??? ปรากฏว่าไม่มีใครเลย มีเราคนเดียวจริงเหรอเนี่ย!!! ตายจริง จะทำไง วิ่งไม่ได้ เจ็บ ขายหน้าบรรดารถที่ติดอยู่บนถนนหลายสิบคันแน่เลย นี่เค้ารอเราวิ่งข้ามถนนคนเดียวเลยนะเนี่ย.....
กัดฟัน Acting วิ่งข้ามถนนแบบสวยๆ เพื่อสร้างภาพ555 แต่ในความรู้สึก เจ็บใจจะขาดแล้ว (บอกแล้ว เสียไรเสียได้ เสียหน้าไม่ได้เด็ดขาด)
สุดท้ายเจอเพื่อนยืนรอเกือบจะถึงทางเข้า นางรอเข้าเส้นชัยพร้อมกัน...ขอบใจนะ
สรุป งานนี้เวลาไม่ดี สุขภาพหัวเข่าไม่ดี และค้นพบว่ารองเท้าราคาแพงคู่นี้ไม่เหมาะที่จะวิ่งเกิน 10k.
กลับมาที่พัก แทบเดินไม่ได้ เท้าพองช้ำเลือดช้ำหนอง เนื่องจากนิ้วเบียด ฮ้อเลือดแบบสุดๆ ไม่คิดว่าจะทรมานขนาดนี้ งอเข่าไม่ได้เลยค่ะ
การวิ่งครั้งนี้ สอนให้รู้ว่า ความประมาทเป็นบ่อเกิดแห่งความเจ็บปวดและทรมาน 555
Event : Khao Yai Half Marathon 2016
Date : 06 Mar 2016
Place : Khao Yai National Park
Finished Time : 3.13 hrs.
*First Half Marathon
ไปล่ะจ้า รักษาสุขภาพกันด้วยนะ
เหมียวลาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น